home

 
 
 
 

จังหวัดนครศรีธรรมราช

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สำหรับนครศรีธรรมราช ในความหมายอื่น ดูที่ นครศรีธรรมราช (แก้ความกำกวม)
จังหวัดนครศรีธรรมราช
ตราประจำจังหวัดนครศรีธรรมราช
ตราประจำจังหวัด
เมืองประวัติศาสตร์ พระธาตุทองคำ ชื่นฉ่ำธรรมชาติ แร่ธาตุอุดม เครื่องถมสามกษัตริย์ มากวัดมากศิลป์ ครบสิ้นกุ้งปู
ข้อมูลทั่วไป
ชื่ออักษรไทยนครศรีธรรมราช
ชื่ออักษรโรมันNakhon Si Thammarat
ผู้ว่าราชการนายพีระศักดิ์ หินเมืองเก่า
(ตั้งแต่ พ.ศ. 2557)
นายกองค์การบริหารนายสนั่น ศิลารัตน์ (รักษาการ)
(ตั้งแต่ พ.ศ. 2558)
ISO 3166-2TH-80
สีประจำกลุ่มจังหวัด███ ███
ม่วง-เหลือง
ต้นไม้ประจำจังหวัดแซะ
ดอกไม้ประจำจังหวัดราชพฤกษ์
ข้อมูลสถิติ
พื้นที่9,942.502 ตร.กม.[1]
(อันดับที่ 18)
ประชากร1,548,028 คน[2] (พ.ศ. 2557)
(อันดับที่ 8)
ความหนาแน่น155.7 คน/ตร.กม.
(อันดับที่ 26)
ศูนย์ราชการ
ที่ตั้งศาลากลางจังหวัดนครศรีธรรมราช ถนนราชดำเนิน ตำบลในเมือง อำเภอเมืองนครศรีธรรมราช จังหวัดนครศรีธรรมราช 80000
โทรศัพท์(+66) 0 7535 6952
โทรสาร(+66) 0 7535 6531
เว็บไซต์จังหวัดนครศรีธรรมราช
แผนที่
แผนที่ประเทศไทย เน้นจังหวัดนครศรีธรรมราช

สารานุกรมประเทศไทย ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย
จังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นจังหวัดในประเทศไทย มีประชากรมากที่สุดในภาคใต้ และ มีขนาดพื้นที่ใหญ่เป็นอันดับ 2 ของภาคใต้ (รองจากสุราษฎร์ธานี) ห่างจากกรุงเทพมหานคร ประมาณ 780 กิโลเมตร มีจังหวัดที่อยู่ติดกันได้แก่ สงขลา พัทลุง ตรัง กระบี่ และสุราษฎร์ธานี
ในอดีต มีชื่อเรียกดินแดนแถบนี้หลายชื่อ เช่น ในคัมภีร์มหานิเทศของอินเดีย ที่เขียนขึ้นราวพุทธศตวรรษที่ 7-8 เรียกว่า "ตามพรลิงก์", บันทึกโบราณของเมืองจีนเรียก "เซี้ยะ-โท้ว (ถู-กวั่ว) ", "รักตะมฤติกา" (จารึกภาษาสันสกฤต) ซึ่งล้วนหมายถึง "ดินแดนที่มีดินสีแดง", ตะวันตกนิยมเรียกกันมา จนกระทั่งต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 คือ "ลิกอร์" สันนิษฐานว่าชาวโปรตุเกสที่เข้ามาติดต่อค้าขายในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนต้น เป็นผู้เรียกก่อน โดยเพี้ยนมาจากคำว่า "นคร" ส่วนชื่อ "นครศรีธรรมราช" มาจากพระนามของกษัตริย์ผู้ครองนครในอดีต มีพระนามว่า "พระเจ้าศรีธรรมาโศกราช" (ราชวงศ์ศรีธรรมาโศกราช) มีความหมายว่า "นครอันเป็นสง่าแห่งพระราชาผู้ทรงธรรม" หรือ "เมืองแห่งพุทธธรรมของพระราชาผู้ยิ่งใหญ่"
ในสมัยกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี เมืองนครศรีธรรมราชมีฐานะเป็นหัวเมืองชั้นเอกคู่กับเมืองพิษณุโลก มีขุนนางชั้นผู้ใหญ่ระดับเจ้าพระยาเป็นเจ้าเมือง มีบรรดาศักดิ์ตามพระไอยการตำแหน่งนาพลเรือน นาทหารหัวเมือง ว่า เจ้าพระยาศรีธรรมราชชาติเดโชไชยมไหยสุริยาธิบดีอภัยพิรียบรากรมภาหุ

เนื้อหา


ประวัติศาสตร์[แก้]

ไฟล์:อนุสาวรีย์เจ้าพระยานคร (น้อย) นครศรีธรรมราช.jpg
อนุสาวรีย์เจ้าพระยานคร (น้อย) ที่ศาลากลาง จังหวัดนครศรีธรรมราช
ต้นแซะ ที่หน้าศาลากลางนครศรีธรรมราช
เมื่อเสียกรุงศรีอยุธยา ครั้งที่ 2 ในปี พ.ศ. 2310 ตำแหน่งเจ้าพระยานครศรีธรรมราช ว่างอยู่ หลวงสิทธิ นายเวรมหาดเล็ก (หนู) ซึ่งออกไปรับราชการ ตำแหน่งปลัดเมือง เป็นผู้รักษาราชการเมืองนครศรีธรรมราช ครั้นทราบว่ากรุงศรีอยุธยาเสียกรุงแก่พม่า ไม่มีเจ้านายปกครองประเทศ หลวงสิทธิ จึงตั้งตัวเป็นเจ้าผู้ครองเมืองนครศรีธรรมราช เป็นอิสระอยู่ก๊กหนึ่ง
ในปี พ.ศ. 2312 พระเจ้ากรุงธนบุรี ยาตรากองทัพไปปราบ และ จับตัวเจ้านคร (หนู) ได้ และมีพระราชดำริว่า เจ้านครมิได้มีใจกบฏคิดร้ายต่อประเทศ แต่ตั้งตัวขึ้นเนื่องจากบ้านเมืองเป็นจลาจล จึงโปรดเกล้าฯ ให้มารับราชการอยู่ที่กรุงธนบุรี และให้ เจ้านราสุริยวงศ์หลานเธอ ออกไปครองเมืองนครศรีธรรมราช
ต่อมาเจ้านราสุริยวงศ์ ถึงแก่พิราลัย พระเจ้ากรุงธนบุรี มีพระราชดำริว่า เจ้านคร (หนู) ได้เข้ามารับราชการ มีความจงรักภักดี และได้ถวายธิดาทำราชการ มีราชบุตร (คือพระพงษ์นรินทรและพระอินทร์อภัย) เป็นที่ไว้วางพระราชหฤทัยเป็นอย่างยิ่ง จึงโปรดเกล้าฯ ให้เจ้านครออกไปครองเมืองนครศรีธรรมราช และสถาปนาขึ้นเป็น พระเจ้านครศรีธรรมราช เจ้าขันธสีมา (หนู) เมื่อวันอาทิตย์ เดือน 11 ขึ้น 3 ค่ำ จุลศักราช 1138 (พ.ศ. 2319) ปีวอกอัฐศก
ต่อมา พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก (รัชกาลที่ 1) มีพระราชดำริว่า พระเจ้านครศรีธรรมราช มีความชราทุพพลภาพ ไม่สามารถปกครองบ้านเมืองได้ จึงโปรดให้ออกจากตำแหน่ง กลับเข้ามาอยู่ในกรุงเทพฯ และโปรดให้เจ้าอุปราช (พัฒน์) บุตรเขยเจ้านคร ขึ้นเป็นผู้สำเร็จราชการเมืองนครศรีธรรมราช เมื่อวันอังคาร เดือน 8 แรม 11 ค่ำ จุลศักราช 1146 (พ.ศ. 2327) ปีมะโรงศก แต่โปรดให้มียศเพียงเจ้าพระยาตามประเพณีแต่เดิม เมื่อครั้งกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี เมืองนครศรีธรรมราชจึงเป็นเมืองที่เคยมีกษัตริย์ปกครอง และมีฐานะเป็นประเทศราช 8 ปี
มีเกร็ดย่อย คือ เจ้าพระยานครศรีธรรมราช (พัฒน์) รับราชการ จนถึงรัชสมัย พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย (รัชกาลที่ 2) มีความชราภาพ จึงทรงยกขึ้นเป็น เจ้าพระยาสุธรรมมนตรี ตำแหน่งกิตติมศักดิ์ และทรงตั้ง พระบริรักษ์ภูเบศร์ (น้อย) บุตรเจ้าพระยานคร (พัฒน์) เป็นเจ้าพระยานครศรีธรรมราช (น้อย)คนใหม่
แต่มีเรื่องปรากฏหลักฐานในสมัยนั้นว่า เจ้าพระยานคร (น้อย) นี้ที่จริงเป็นราชบุตรลับของพระเจ้ากรุงธนบุรี เนื่องจากเมื่อครั้งเจ้านคร (หนู) ทำราชการอยู่ที่กรุงธนบุรี และถวายธิดาทำราชการฝ่ายในแก่พระเจ้ากรุงธนบุรี และมีน้องสาว (ปราง) มาอยู่ด้วยในวังคนหนึ่ง ความปรากฏตามพงศาวดารว่า เจ้าพระยาพิชัยราชา เจ้าเมืองสวรรคโลกให้ไปขอ เมื่อพระเจ้ากรุงธนบุรีทรงทราบ ก็ทรงพระพิโรธ ว่าเจ้าพระยาพิชัยราชาบังอาจ จะเป็นคู่เขยของพระองค์ ให้เอาไปประหารเสีย ต่อมาวงศ์ญาติเจ้านคร จึงนำธิดา (ปราง) คนนี้ ถวายพระเจ้ากรุงธนบุรี เสีย ต่อมาเจ้าพระยานคร (พัฒน์) เมื่อครั้งยังเป็นอุปราชเมืองนครอยู่ ภริยาซึ่งเป็นบุตรเจ้านคร (หนู) เสียชีวิต เจ้าพระยานคร (พัฒน์) ทำความชอบได้เข้าเฝ้าครั้งหนึ่ง พระเจ้ากรุงธนบุรีเห็นว่าภริยาเสียชีวิต ก็สงสารจึงจะพระราชทานธิดาเจ้านคร (หนู) ให้ใหม่ และให้นำตัวธิดาคนเล็กเจ้านคร (หนู) ไปพระราชทาน แต่นางในกระซิบว่า ดูเหมือนว่านางจะขาดระดูอยู่ แต่พระเจ้ากรุงธน ตรัสว่า "ได้ออกปากให้เขาแล้ว ก็พาไปเถอะ" เมื่อท้าวนาง พาธิดาเจ้านครไปส่งนั้น เจ้าอุปราช (พัฒน์) ก็ทราบความลับนั้น มีความยำเกรงพระบารมี ก็ต้องรับไว้เป็นท่านผู้หญิงกิตติมศักดิ์ อยู่ตลอดอายุ และนางนั้นก็มีบุตรกับเจ้าพระยานคร (พัฒน์) เพียงคนเดียว คือ เจ้าพระยานคร (ปริก)

หน่วยการปกครอง[แก้]

การปกครองส่วนภูมิภาค[แก้]

การปกครองแบ่งออกเป็น 23 อำเภอ 165 ตำบล 1,428 หมู่บ้าน
  1. อำเภอเมืองนครศรีธรรมราช
  2. อำเภอพรหมคีรี
  3. อำเภอลานสกา
  4. อำเภอฉวาง
  5. อำเภอพิปูน
  6. อำเภอเชียรใหญ่
  7. อำเภอชะอวด
  8. อำเภอท่าศาลา
  9. อำเภอทุ่งสง
  10. อำเภอนาบอน
  11. อำเภอทุ่งใหญ่
  12. อำเภอปากพนัง
  1. อำเภอร่อนพิบูลย์
  2. อำเภอสิชล
  3. อำเภอขนอม
  4. อำเภอหัวไทร
  5. อำเภอบางขัน
  6. อำเภอถ้ำพรรณรา
  7. อำเภอจุฬาภรณ์
  8. อำเภอพระพรหม
  9. อำเภอนบพิตำ
  10. อำเภอช้างกลาง
  11. อำเภอเฉลิมพระเกียรติ
แผนที่

การปกครองส่วนท้องถิ่น[แก้]

แบ่งออกเป็น 1 องค์การบริหารส่วนจังหวัด 1 เทศบาลนคร 3 เทศบาลเมือง 50 เทศบาลตำบล และ 130 องค์การบริหารส่วนตำบล โดยมีรายชื่อเทศบาลดังนี้
  1. เทศบาลนครนครศรีธรรมราช
  2. เทศบาลเมืองทุ่งสง
  3. เทศบาลเมืองปากพนัง
  4. เทศบาลเมืองปากพูน
  5. เทศบาลตำบลกะทูน
  6. เทศบาลตำบลกะปาง
  7. เทศบาลตำบลการะเกด
  8. เทศบาลตำบลเกาะทวด
  9. เทศบาลตำบลเกาะเพชร
  1. เทศบาลตำบลขนอม
  2. เทศบาลตำบลขุนทะเล
  3. เทศบาลตำบลเขาชุมทอง
  4. เทศบาลตำบลเขาพระ
  5. เทศบาลตำบลควนกลาง
  6. เทศบาลตำบลจันดี
  7. เทศบาลตำบลฉวาง
  8. เทศบาลตำบลชะมาย
  9. เทศบาลตำบลชะเมา
  1. เทศบาลตำบลชะอวด
  2. เทศบาลตำบลเชียรใหญ่
  3. เทศบาลตำบลดอนตรอ
  4. เทศบาลตำบลถ้ำใหญ่
  5. เทศบาลตำบลท้องเนียน
  6. เทศบาลตำบลทอนหงส์
  7. เทศบาลตำบลทางพูน
  8. เทศบาลตำบลท่างิ้ว
  9. เทศบาลตำบลท่าประจะ
  1. เทศบาลตำบลท่าแพ
  2. เทศบาลตำบลท่ายาง
  3. เทศบาลตำบลท่าศาลา
  4. เทศบาลตำบลที่วัง
  5. เทศบาลตำบลทุ่งสัง
  6. เทศบาลตำบลทุ่งใส
  7. เทศบาลตำบลนาบอน
  8. เทศบาลตำบลนาสาร
  9. เทศบาลตำบลนาเหรง
  1. เทศบาลตำบลบางจาก
  2. เทศบาลตำบลบางพระ
  3. เทศบาลตำบลปากนคร
  4. เทศบาลตำบลปากน้ำฉวาง
  5. เทศบาลตำบลพรหมคีรี
  6. เทศบาลตำบลพรหมโลก
  7. เทศบาลตำบลพิปูน
  8. เทศบาลตำบลโพธิ์เสด็จ
  9. เทศบาลตำบลไม้เรียง
  1. เทศบาลตำบลร่อนพิบูลย์
  2. เทศบาลตำบลลานสกา
  3. เทศบาลตำบลสวนขัน
  4. เทศบาลตำบลสิชล
  5. เทศบาลตำบลหน้าสตน
  6. เทศบาลตำบลหลักช้าง
  7. เทศบาลตำบลหัวไทร
  8. เทศบาลตำบลหินตก
  9. เทศบาลตำบลอ่าวขนอม

ผู้ว่าราชการจังหวัดนครศรีธรรมราช[แก้]

รายนามผู้ว่าราชการจังหวัดนครศรีธรรมราช [3]
ลำดับรายนามระยะเวลาดำรงตำแหน่งลำดับรายนามระยะเวลาดำรงตำแหน่ง
1เจ้าพระยาสุธรรมมนตรีศรีธรรมราช
(หนูพร้อม ณ นคร)
พ.ศ. 2440-พ.ศ. 24472พระยาสุนทรธุรกิจ
(หมี ณ ถลาง)
พ.ศ. 2447-พ.ศ. 2449
3พระยาตรังภูษาภิบาล
(ถนอม บุญยเกตุ)
พ.ศ. 2449-พ.ศ. 24524พระยาสิริธรรมบริรักษ์
(เย็น สุวรรณปัทมา)
พ.ศ. 2452-พ.ศ. 2455
5พระยาประชากิจกรจักร์
(ฟัด มหาเปารยะ)
พ.ศ. 2455-พ.ศ. 24626พระยารักษฏานุประดิษฐ์
(สิน เทพหัสดิน ณ อยุธยา)
พ.ศ. 2462-พ.ศ. 2474
7พระยาสุรพลนิพิธ
(เป้า สุมนดิษฐ์)
พ.ศ. 2474-พ.ศ. 24758พระยาบุรีสราธิการ
(โจ้ กนิษฐารัตน์)
พ.ศ. 2475-พ.ศ. 2476
9พระอรรถานิพนธ์ปรีชา
(ประเสริฐ อรรถนิพนธ์ปรีชา)
พ.ศ. 2476-พ.ศ. 247710พระยาสุราษฎร์ธานีศรีเกษตรนิคม
(เต่า ศตะกุรมะ)
พ.ศ. 2477-พ.ศ. 2481
11ร.อ. พระสาครบุรารักษ์ ร.น.
(ปริก สุวรรณนนท์)
พ.ศ. 2481-พ.ศ. 248412ร.อ.อ. หลวงวุฒิราษฎร์รักษา
(ว.ศ.วุฒิราษฎร์รักษา)
พ.ศ. 2484-พ.ศ. 2486
13ขุนภักดีดำรงฤทธิ์
(ภักดี ดำรงฤทธิ์)
พ.ศ. 2486-พ.ศ. 248914ขุนรัฐวุฒิวิจารณ์
(สมวงส์ วัฏฏสิงห์)
พ.ศ. 2489-พ.ศ. 2489
15นายแม้น ออนจันทร์พ.ศ. 2489-พ.ศ. 249316ขุนอารีราช การัณย์
(ชิต สุมนดิษฐ์)
พ.ศ. 2493-พ.ศ. 2494
17ขุนไมตรีประชารักษ์
(ไมตรี พิจิตรนรการ)
พ.ศ. 2494-พ.ศ. 249518ขุนพิเศษนคร
(ชุบ พิเศษนครกิจ)
พ.ศ. 2495-พ.ศ. 2497
19ขุนจรรยาวิเศษ
(เที่ยง บุญยนิตย์)
พ.ศ. 2497-พ.ศ. 250020นายมงคล สุภาพงษ์พ.ศ. 2500-พ.ศ. 2501
21นายจันทร์ สมบูรณ์กุลพ.ศ. 2501-พ.ศ. 250322นายสันต์ เอกมหาชัยพ.ศ. 2503-พ.ศ. 2512
23นายพันธ์ ลายตระกูลพ.ศ. 2512-พ.ศ. 251424นายคล้าย จิตพิทักษ์พ.ศ. 2515-พ.ศ. 2518
25นายเวียง สาครสินธุ์พ.ศ. 2518-พ.ศ. 251826นายศุภโยค พานิชวิทย์พ.ศ. 2518-พ.ศ. 2519
27นายเสน่ห์ วัฑฒนาธรพ.ศ. 2519-พ.ศ. 252128นายธานี โรจรนาลักษณ์พ.ศ. 2521-พ.ศ. 2525
29นายเอนก สิทธิประศาสน์พ.ศ. 2525-พ.ศ. 252930เรือตรีสุกรี รักษ์ศรีทองพ.ศ. 2529-พ.ศ. 2530
31นายนิพนธ์ บุญญภัทโรพ.ศ. 2530-พ.ศ. 253232พันโทกมล ประจวบเหมาะพ.ศ. 2532-พ.ศ. 2533
33ร้อยตรีณรงค์ แสงสุริยงค์พ.ศ. 2533-พ.ศ. 253434ร้อยตรีกิตติ ประทุมแก้วพ.ศ. 2534-พ.ศ. 2535
35นายวิสุทธิ์ สิงห์ขจรวรกุลพ.ศ. 2535 - พ.ศ. 253636นายสุชาญ พงษ์เหนือพ.ศ. 2536-พ.ศ. 2537
37นายบัญญัติ จันทน์เสนะพ.ศ. 2537-พ.ศ. 253838นายประกิต เทพชนะพ.ศ. 2538-พ.ศ. 2540
39นายยงยุทธ วิชัยดิษฐพ.ศ. 2540-พ.ศ. 254140นายสวัสดิ์ กฤตรัชตนันต์พ.ศ. 2541-พ.ศ. 2544
41นายสวัสดิ์ แกล้วทนงค์พ.ศ. 2544-พ.ศ. 254742นายวิชม ทองสงค์พ.ศ. 2547-พ.ศ. 2551
43นายภาณุ อุทัยรัตน์พ.ศ. 2551-พ.ศ. 255244นายธีระ มินทราศักดิ์พ.ศ. 2552-พ.ศ. 2554
45นายวิโรจน์ จิวะรังสรรค์พ.ศ. 2554-พ.ศ. 255646นายอภินันท์ ซื่อธานุวงศ์พ.ศ. 2556-พ.ศ. 2557
47นายพีระศักดิ์ หินเมืองเก่าพ.ศ. 2557-ปัจจุบัน

ศูนย์ราชการในเขตภาคใต้[แก้]

  1. องค์การสวนยาง (สำนักงานใหญ่)
  2. สำนักงานการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย เขต 2
  3. กองทัพภาคที่ 4
  4. สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 11
  5. ศูนย์วัณโรคเขต 11
  6. ศูนย์กามโรคเขต 11
  7. ศูนย์โรคเรื้อนเขต 11
  8. สำนักทางหลวงที่ 14
  9. ศูนย์สร้างและบูรณะสะพานที่ 4 (ทุ่งสง) นครศรีธรรมราช
  10. สำนักตรวจเงินภูมิภาค ที่ 11
  11. สำนักงานโบราณคดี เขต 11
  12. ศูนย์เทคโนโลยีการสื่อสารเขต 11
  13. สำนักงานการตรวจเงินแผ่นดินภูมิภาคที่ 14
  14. ศาลปกครองนครศรีธรรมราช สำนักงานคดีปกครองนครศรีธรรมราช
  15. สำนักงานตรวจบัญชีสหกรณ์เขต 8
  16. สำนักงานขนส่งทางน้ำที่ 4
  17. สำนักงานอนามัยเขต 11
  18. เขตพื้นที่ป่าอนุรักษ์เขต 19
  19. ศูนย์ส่งเสริมสุขภาพเขต 11
  20. โรงพยาบาลแม่และเด็กเขต 11
  21. สำนักงานพัฒนาชุมชนเขต 8
  22. กองพลทหารราบที่ 5
  23. กองพลพัฒนาที่ 4
  24. กองบัญชาการช่วยรบที่ 4
  25. มณฑลทหารบกที่ 41
  26. กรมทหารปืนใหญ่ที่ 5
  27. กองพันทหารปืนใหญ่ที่ 15
  28. กรมทหารปืนใหญ่ที่ 5
  29. กรมทหารราบที่ 15
  30. กองพันทหารราบที่ 2 กรมทหารราบที่ 15
  31. ศูนย์ต่อสู้ป้องกันภัยทางอากาศกองทัพบกที่ 4
  32. กองกำลังทหารพราน กองทัพภาคที่ 4
  33. สำนักชลประทานที่ 15 นครศรีธรรมราช
  34. สำนักงานสภาคริสตจักรภาคที่ 9
  35. สำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ที่ 5
  36. ศูนย์สำรวจอุทกวิทยา ที่ 7
  37. สำนักงานคณะกรรมการกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ เขต 12
  38. สำนักงานเทคนิคและการสื่อสารเขต 8 กรมตำรวจแห่งชาติ
  39. สำนักจัดการทรัพยากรป่าไม้ ที่ 12
  40. ศูนย์ข่าวทหารและพลเรือน เขต 8
  41. ฝายส่งน้ำและศูนย์บำรุงที่ 4 กรมชลประทาน
  42. ศูนย์ประชาชนชนบทเขต 8
  43. ศูนย์กลางการสื่อสารเขต 7
  44. ศูนย์ควบคุมโรคติดต่อโดยแมลงที่ 1
  45. กองร้อยอาสารักษาดินแดนที่ 10
  46. กองกำกับการตำรวจตระเวนชายแดนที่ 42
  47. หน่วยพัฒนาการเคลื่อนที่ที่ 44
  48. กองร้อยตำรวจตระเวนชายแดนที่ 427
  49. ศูนย์วิทยาศาสตร์เพื่อการศึกษาจังหวัดนครศรีธรรมราช
  50. สำนักงานพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 12
  51. การไฟฟ้าส่วนภูมิภาค ภาคใต้เขต 2 (นครศรีธรรมราช)
  52. ศูนย์พัฒนาสังคม หน่วยที่ 21 จังหวัดนครศรีธรรมราช
  53. ศูนย์บริการวิทยาการที่ 9 จังหวัดนครศรีธรรมราช (กระทรวงพลังงาน)

เศรษฐกิจ[แก้]

รายได้ประชากร[แก้]

เศรษฐกิจโดยทั่วไปของจังหวัดขึ้นอยู่กับภาคเกษตร อาชีพหลัก คือ ทำสวนยางพารา ทำนา ทำไร่ การปลูกผลไม้ ทำสวนมะพร้าว การประมงและการเลี้ยงสัตว์ พัฒนาจากการสำรวจ พบว่า ประชาชนมีรายได้เฉลี่ยต่อคนต่อปี เท่ากับ 105,598 บาท ซึ่งเป็นอันดับที่ 10 ของภาคใต้ และอันดับที่ 34 ของประเทศ

สัญลักษณ์ประจำจังหวัด[แก้]

พระพุทธสิหิงค์ พระพุทธรูปประจำจังหวัดนครศรีธรรมราช
ธงประจำจังหวัดนครศรีธรรมราช
ป้ายคำขวัญประจำเมือง และ ป้ายคติเตือนใจ หน้าศาลากลางนครศรีธรรมราช
  • ตราสัญลักษณ์ประจำจังหวัด: พระบรมธาตุมีรัศมีล้อมรอบด้วย 12 นักษัตร โดยในสมัยรัชกาลพระเจ้าจันทรภาณุศรีธรรมราชแห่งกรุงตามพรลิงก์ มีพระปรีชาสามารถขยายอาณาเขตได้ครอบคลุมเมืองบริวารทั้งหลาย เมืองบริวารทั้งหมดต้องส่งเครื่องราชบรรณาการแก่พระเจ้าผู้ครองเมืองนครศรีธรรมราช บรรดาเมืองบริวารทั้ง 12 เมืองได้แก่
  1. เมืองสายบุรี ใช้ตราหนู เมืองสายบุรีเป็นเมืองเก่าบนฝั่งแม่น้ำสายบุรี ประกอบด้วยชุมชนเกษตรกรรมบนพื้นราบริมทะเลหลายแห่ง จัดเป็นหัวเมืองที่ 1 ในทำเนียบเมืองสิบสองนักษัตร ถือตราหนู (ชวด) เป็นตราประจำเมือง ปัจจุบันมีฐานะเป็นอำเภอในจังหวัดปัตตานี
  2. เมืองปัตตานี ใช้ตราวัว เมืองตานีเคยเป็นเมืองท่าสำคัญในภาคใต้ฝั่งตะวันออกซึ่งรู้จักในหมู่พ่อค้าต่างชาติช่วงพุทธศตวรรษที่ 10-18 ในชื่อ "ลังกาสุกะ" จัดเป็นหัวเมืองที่ 2 ในทำเนียบเมืองสิบสองนักษัตร ถือตราวัว (ฉลู) เป็นตราประจำเมือง ปัจจุบันคือจังหวัดปัตตานี
  3. เมืองกลันตัน ใช้ตราเสือ เมืองกลันตันเป็นชุมชนเก่าแก่ทางตะวันออกของคาบสมุทรมลายู แต่เดิมประชาชนนับถือศาสนาพุทธและฮินดู ในราวพุทธศตวรรษที่ 21 จึงเปลี่ยนไปนับถือศาสนาอิสลาม จัดเป็นหัวเมืองที่ 3 ในทำเนียบเมืองสิบสองนักษัตร ถือตราเสือ (ขาล) เป็นตราประจำเมือง ปัจจุบันมีฐานะเป็นรัฐหนึ่งของประเทศมาเลเซีย
  4. เมืองปะหัง ใช้ตรากระต่าย เมืองปะหังเป็นชุมชนทางตอนล่างของแหลมมลายู ติดกับไทรบุรีหรือเกดะห์ จัดเป็นหัวเมืองที่ 4 ในทำเนียบเมืองสิบสองนักษัตร ถือตรากระต่าย (เถาะ) เป็นตราประจำเมือง ปัจจุบันมีฐานะเป็นรัฐหนึ่งในประเทศมาเลเซีย
  5. เมืองไทรบุรี ใช้ตรางูใหญ่ เมืองไทรบุรีเป็นชุมชนเก่าทางฝั่งตะวันตกของแหลมมลายู พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ราบและบึงตม เดิมประชาชนนับถือพุทธศาสนา ล่วงถึงพุทธศตวรรษที่ 20 จึงเปลี่ยนไปนับถือศาสนาอิสลาม จัดเป็นหัวเมืองที่ 5 ในทำเนียบเมืองสิบสองนักษัตร ถือตรางูใหญ่ (มะโรง) เป็นตราประจำเมือง ปัจจุบันมีฐานะเป็นรัฐหนึ่งในประเทศมาเลเซีย ชื่อว่า "เกดะห์"
  6. เมืองพัทลุง ใช้ตรางูเล็ก เมืองพัทลุงเป็นชุมชนเก่าแก่แต่ครั้งพุทธศตวรรษที่ 11-13 ได้รับอิทธพลทางพุทธศาสนาจากนครศรีธรรมราชอย่างต่อเนื่องทุกยุคสมัย จัดเป็นหัวเมืองที่ 6 ในทำเนียบสิบสองนักษัตร ถือตรางูเล็ก (มะเส็ง) เป็นตราประจำเมือง ปัจจุบันคือจังหวัดพัทลุง
  7. เมืองตรัง ใช้ตราม้า เมืองตรังเป็นเมืองท่าชายฝั่งทะเลตะวันตก ตัวเมืองเดิมตั้งอยู่ที่ควนธานี ต่อมาได้ย้ายไปที่กันตังและทับเที่ยงตามลำดับ จัดเป็นหัวเมืองที่ 7 ในทำเนียบเมืองสิบสองนักษัตร ถือตราม้า (มะเมีย) เป็นตราประจำเมือง ปัจจุบันคือจังหวัดตรัง
  8. เมืองชุมพร ใช้ตราแพะ เมืองชุมพรเป็นชุมชนเกษตรและท่าเรือบนคาบสมุทรขนาดเล็ก มีประชากรไม่มากนักเนื่องจากดินฟ้าอากาศไม่อำนวยให้ทำมาหากิน จัดเป็นหัวเมืองที่ 8 ในทำเนียบเมืองสิบสองนักษัตร ถือตราแพะ (มะแม) เป็นตราประจำเมือง ปัจจุบันคือจังหวัดชุมพร
  9. เมืองบันทายสมอ ใช้ตราลิง เมืองบันทายสมอสันนิษฐานว่าเป็นเมืองไชยา ซึ่งเป็นชุมชนใหญ่มาแต่พุทธศตวรรษที่ ๑๐ เป็นอย่างน้อย มีร่องรอยความเจริญทางเศรษฐกิจและศาสนาพุทธนิกายหินยานและมหายาน รวมทั้งศาสนาฮินดูนิกายไวษณพและนิกายไศวะจำนวนมาก จัดเป็นหัวเมืองที่ 9 ในทำเนียบเมืองสิบสองนักษัตร ถือตราลิง (วอก) เป็นตราประจำเมือง ปัจจุบันเป็นอำเภอหนึ่งในจังหวัดสุราษฎร์ธานี
  10. เมืองสะอุเลา ใช้ตราไก่ เมืองสะอุเลาสันนิษฐานว่าเป็นเมืองท่าทองอุแทหรือกาญจนดิษฐ์ ซึ่งอยู่บริเวณที่ราบลุ่มแม่น้ำท่าทอง และลุ่มคลองกะแดะ เคยมีฐานะเป็นเมืองลูกหลวงชั้นเอกและเป็นแหล่งเพาะปลูกสำคัญของนครศรีธรรมราช จัดเป็นหัวเมืองที่ 10 ในทำเนียบเมืองสิบสองนักษัตร ถือตราไก่ (ระกา) เป็นตราประจำเมือง ปัจจุบันคืออำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี
  11. เมืองตะกั่วป่า ใช้ตราสุนัข เมืองตะกั่วป่าเคยเป็นเมืองท่าสำคัญทางฝั่งทะเลตะวันตก เป็นแหล่งผลิตดีบุกและเครื่องเทศมาแต่โบราณ จัดเป็นหัวเมืองที่ 11 ในทำเนียบเมืองสิบสองนักษัตร ถือตราสุนัข (จอ) เป็นตราประจำเมือง ปัจจุบันคืออำเภอตะกั่วป่า จังหวัดพังงา
  12. เมืองกระบุรี ใช้ตราหมู เมืองกระบุรีเป็นชุมชนเล็ก ๆ บนฝั่งแม่น้ำกระบุรี ภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นป่า และภูเขาสลับซับซ้อน จัดเป็นหัวเมืองที่ 12 ในทำเนียบเมืองสิบสองนักษัตร ถือตราสุกร (กุน) เป็นตราประจำเมือง ปัจจุบันมีฐานะเป็นอำเภอในจังหวัดระนอง
  • ดอกไม้ประจำจังหวัด: ดอกราชพฤกษ์ (Cassis fistula)
  • ต้นไม้ประจำจังหวัด: แซะ (Millettia atropurpurea)
  • คำขวัญท่องเที่ยวประจำจังหวัด: นครศรีธรรมราช เมืองประวัติศาสตร์ พระธาตุทองคำ ชื่นฉ่ำธรรมชาติ แร่ธาตุอุดม เครื่องถมสามกษัตริย์ มากวัดมากศิลป์ ครบสิ้นกุ้งปู
  • คำขวัญประจำเมือง: เราชาวนครฯ อยู่เมืองพระ มั่นอยู่ในสัจจะ ศีลธรรม กอปรกรรมดี มีมานะ พากเพียร ไม่เบียดเบียน ทำอันตรายผู้ใด
  • อักษรย่อจังหวัด : นศ
  • อักษรย่ออักษรโรมัน : NST

ประชากรในจังหวัด[แก้]

หมายถึงจำนวนประชากรได้เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับปีก่อน
หมายถึงจำนวนประชากรได้ลดลงเมื่อเทียบกับปีก่อน
อำเภอ/ปีพื้นที่
(ตร.กม.)
2557
(คน)
2556
(คน)
2555
(คน)
2554
(คน)
2553
(คน)
2552
(คน)
2551
(คน)
เมืองนครศรีธรรมราช617.40270,099268,900268,010267,148267,440266,613267,232
ทุ่งสง802.97159,174156,991155,786154,042152,808151,563151,122
ท่าศาลา363.89111,879111,295110,327109,418108,834108,170108,006
ปากพนัง422.50100,318100,957101,533101,877102,607103,268104,011
สิชล703.1087,80287,47287,06386,38386,23185,79185,299
ชะอวด833.0086,46686,31985,96885,60285,40385,06784,851
ร่อนพิบูลย์335.5081,81081,67581,33080,99081,11681,11080,893
ทุ่งใหญ่603.2873,66273,20172,60571,63871,12170,38669,739
ฉวาง528.2067,38067,33267,02166,72666,49166,28666,179
หัวไทร417.7366,78766,86366,91266,87767,05567,24367,434
บางขัน601.7046,47446,12645,48744,82944,18243,46742,990
เชียรใหญ่232.7043,53343,59843,58443,54243,57143,65743,890
พระพรหม148.0043,09642,82142,49942,09941,78741,63841,516
ลานสกา342.9040,78340,56040,40640,22340,29140,20940,162
พรหมคีรี321.5037,36337,07236,90636,49236,43536,22736,092
นบพิตำ720.1532,88232,60532,21931,84931,48831,12530,785
เฉลิมพระเกียรติ124.1031,56431,50231,55131,62531,91931,85431,986
จุฬาภรณ์192.5031,44131,33731,15130,96830,93530,81630,720
ช้างกลาง232.5030,06430,03630,04929,92829,94929,91429,833
ขนอม433.9030,02229,79229,56129,34229,02628,76328,397
พิปูน363.8029,30729,33029,24329,03828,78128,63028,486
นาบอน192.8927,00127,01826,89726,84526,68626,50426,489
ถ้ำพรรณรา169.1019,12119,04118,81018,59018,40518,27018,051
รวมทั้งจังหวัด9,942.5021,548,0281,541,8431,534,8871,526,0711,522,5611,516,4991,513,163

ศาสนา[แก้]

ชาวนครศรีธรรมราช ส่วนใหญ่นับถือ ศาสนาพุทธ ประมาณ 92.08% รองลงมา ได้แก่ ศาสนาอิสลาม 7.03% ศาสนาคริสต์ 0.89% นอกจากนั้นเป็นศาสนาอื่น ๆ (ข้อมูลประชากร 1,516,499 คน ปี พ.ศ. 2552)

บุคคลที่มีชื่อเสียง[แก้]

ข้าราชการ[แก้]

นักคิดและนักกวี[แก้]

การเมือง[แก้]

ดาราและนักร้อง[แก้]

  • ศุภักษร จงศิริ นักเขียน ผู้กำกับภาพยนตร์

นักกีฬา[แก้]

  • สระราวุฒิ ตรีพันธ์ อดีตนักฟุตบอลทีมชาติไทยชุดซีเกมส์ที่มาเลย์เซีย ผู้ยิงประตูชัยดับเจ้าภาพในนัดชิงชนะเลิศ

สถาบันการศึกษา[แก้]

การอุดมศึกษา[แก้]

รัฐบาล[แก้]

เอกชน[แก้]

การอาชีวศึกษา[แก้]

การอาชีวศึกษาเอกชน[แก้]

โรงเรียน[แก้]

ศูนย์วิจัยและพัฒนามังคุดไทย[แก้]

โรงพยาบาล[แก้]

กระทรวงสาธารณสุข[แก้]

โรงพยาบาลศูนย์[แก้]

โรงพยาบาลทั่วไป[แก้]

  • โรงพยาบาลทุ่งสง ขนาด 300 เตียง
  • โรงพยาบาลสิชล ขนาด 200 เตียง
  • โรงพยาบาลท่าศาลา ขนาด 150 เตียง

โรงพยาบาลชุมชน[แก้]

  1. โรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชฉวาง ขนาด 90 เตียง
  2. โรงพยาบาลทุ่งใหญ่ ขนาด 60 เตียง
  3. โรงพยาบาลชะอวด ขนาด 60 เตียง
  4. โรงพยาบาลหัวไทร ขนาด 30 เตียง
  5. โรงพยาบาลปากพนัง ขนาด 30 เตียง
  6. โรงพยาบาลขนอม ขนาด 30 เตียง
  7. โรงพยาบาลพรหมคีรี ขนาด 30 เตียง
  8. โรงพยาบาลลานสกา ขนาด 30 เตียง
  9. โรงพยาบาลร่อนพิบูลย์ ขนาด 30 เตียง
  10. โรงพยาบาลพิปูน ขนาด 30 เตียง
  11. โรงพยาบาลนาบอน ขนาด 30 เตียง
  12. โรงพยาบาลบางขัน ขนาด 30 เตียง
  13. โรงพยาบาลจุฬาภรณ์ ขนาด 30 เตียง
  14. โรงพยาบาลเชียรใหญ่ ขนาด 30 เตียง
  15. โรงพยาบาลพระพรหม ขนาด 30 เตียง
  16. โรงพยาบาลถ้ำพรรณรา ขนาด 10 เตียง
  17. โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ ศูนย์อนามัยที่ 11 ขนาด 30 เตียง

กระทรวงกลาโหม[แก้]

  1. โรงพยาบาลค่ายวชิราวุธ ขนาด 150 เตียง
  2. โรงพยาบาลค่ายเทพสตรีศรีสุนทร ขนาด 60 เตียง

กระทรวงศึกษาธิการ[แก้]

  1. โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ ขนาด 550 เตียง (เปิดบริการ พ.ศ. 2561)

หน่วยงานราชการอิสระ[แก้]

  1. สถานีกาชาดสิรินธร ขนาด 10 เตียง

เทศบาล[แก้]

  1. โรงพยาบาลเทศบาลนครนครศรีธรรมราช ขนาด 70 เตียง
  2. โรงพยาบาลตำบลปากพูน สาขาบ้านตลาดพฤหัส
  3. โรงพยาบาลตำบลปากพูน สาขาบ้านศาลาบางปู

เอกชน[แก้]

  1. โรงพยาบาลนครินทร์ ขนาด 107 เตียง
  2. โรงพยาบาลนครพัฒน์ ขนาด 59 เตียง
  3. โรงพยาบาลนครคริสเตียน ขนาด 50 เตียง
  4. โรงพยาบาลรวมแพทย์ทุ่งสง ขนาด 25 เตียง
  5. โรงพยาบาลธนบุรีทุ่งสง ขนาด 56 เตียง (เปิดบริการ พ.ศ. 2559)

โครงการก่อสร้าง[แก้]

  1. โรงพยาบาลช้างกลาง (พ่อท่านคล้าย วาจาสิทธิ์) ขนาด 30 เตียง
  2. โรงพยาบาลนบพิตำ ขนาด 30 เตียง
  3. โรงพยาบาลเฉลิมพระเกียรติ นครศรีธรรมราช ขนาด 30 เตียง

การคมนาคม[แก้]

สถานีขนส่งผู้โดยสาร จังหวัดนครศรีธรรมราช
สถานีรถไฟนครศรีธรรมราช
ท่าอากาศยานนครศรีธรรมราช
ในตัวเมืองนครศรีธรรมราช มีรถสองแถว วิ่งบริการรอบเมือง และจากนครศรีธรรมราชไปสู่อำเภอใกล้เคียง หรือจังหวัดข้างเคียง สามารถเลือกใช้บริการได้ทั้งมีรถตู้ รถเมล์ รถโดยสาร และรถไฟ
  • จากนครศรีธรรมราชไปยังจังหวัดใกล้เคียง
    • กระบี่ 152 กิโลเมตร
    • ตรัง 123 กิโลเมตร
    • พัทลุง 115 กิโลเมตร
    • สงขลา 161 กิโลเมตร
    • สุราษฎร์ธานี 141 กิโลเมตร

ทางรถไฟ[แก้]

  • รถไฟ จากสถานีรถไฟกรุงเทพ มีขบวนรถเร็วขบวนที่173/174, รถด่วนขบวนที่85/86 ไปนครศรีธรรมราช รวมระยะทาง 832 กิโลเมตร,
และยังมีรถท้องถิ่นที่451/452 นครศรีธรรมราช-สุไหงโกลก-นครศรีธรรมราช, ขบวนที่455/456 นครศรีธรรมราช-ยะลา-นครศรีธรรมราช, ขบวนที่457/458 นครศรีธรรมราช-พัทลุง-นครศรีธรรมราช
ศูนย์การค้าเซ็นทรัลพลาซานครศรีธรรมราช

ทางรถโดยสารประจำทาง[แก้]

บริษัท ขนส่ง จำกัด มีบริการรถโดยสารทั้งแบบธรรมดา และปรับอากาศ ออกจากสถานีขนส่งสายใต้ ถนนบรมราชชนนี, อำเภอขนอม มีรถ วีไอพี ปรับอากาศ ชั้น 1 ขนอม-กรุงเทพฯ และกรุงเทพฯ-ขนอม

ทางรถยนต์ส่วนบุคคล[แก้]

การเดินทางจากกรุงเทพ มายัง นครศรีธรรมราช ใช้เส้นทางหลวงหมายเลข 4 กรุงเทพฯ-ประจวบคีรีขันธ์-ชุมพร แล้วใช้ทางหลวงหมายเลข 41 ผ่านสุราษฎร์ธานี-ทุ่งสง จนถึงนครศรีธรรมราช หรือ ถึงอำเภอพุนพิน สุราษฎร์ธานี แล้วใช้เส้นทางหลวงหมายเลข 401 เลียบชายฝั่งทะเลไปจนถึงนครศรีธรรมราช รวมระยะทาง 780 กิโลเมตร นอกจากนี้ยังสามารถเดินทางยังอำเภออื่น ๆ หรือจังหวัดใกล้เคียงได้ โดยมีระยะทางดังนี้

ทางอากาศยาน[แก้]

ท่าอากาศยานนครศรีธรรมราช มีเที่ยวบินให้บริการ 10 เที่ยวบินต่อวัน โดยมี 2 สายการบินคือ นกแอร์ และ ไทยแอร์เอเชีย รายละเอียดเพิ่มเติมดูได้ที่ ท่าอากาศยานนครศรีธรรมราช

สถานที่ท่องเที่ยว[แก้]

ป้ายแนะนำแหล่งท่องเที่ยวนครศรีธรรมราช ทางหลวงหมายเลข 41 อำเภอถ้ำพรรณรา

อำเภอเมืองนครศรีธรรมราช[แก้]

อนุสาวรีย์วีรไทย ค่ายวชิราวุธ

อำเภอลานสกา[แก้]

อำเภอพรหมคีรี[แก้]

อำเภอท่าศาลา[แก้]

อำเภอสิชล[แก้]

หาดปากดวด ต.เสาเภา อ.สิชล จ.นครศรีธรรมราช

อำเภอเชียรใหญ่[แก้]

วิวท้องนา วัดเขาแก้ววิเชียร อำเภอเชียรใหญ่

อำเภอนบพิตำ[แก้]

อำเภอช้างกลาง[แก้]

วัดสวนขัน อ.ช้างกลาง จ.นครศรีธรรมราช

อำเภอฉวาง[แก้]

ตลาดจันดี เขตเทศบาลตำบลจันดี อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราช

อำเภอถ้ำพรรณรา[แก้]

ถ้ำทองพรรณรา อ.ถ้ำพรรณรา

อำเภอขนอม[แก้]

หาดในเพลา อำเภอขนอม จังหวัดนครศรีธรรมราช

อำเภอปากพนัง[แก้]

จุดชมวิว ปลายแหลมตะลุมพุก อ.ปากพนัง

อำเภอร่อนพิบูลย์[แก้]

อำเภอทุ่งสง[แก้]

ถ้ำแรด ตำบลกะปาง อำเภอทุ่งสง นครศรีธรรมราช

อำเภอทุ่งใหญ่[แก้]

แม่น้ำตาปี ช่วงไหลผ่าน อ.ทุ่งใหญ่ จ.นครศรีธรรมราช

อำเภอพิปูน[แก้]

อ่างเก็บน้ำคลองกะทูน อ.พิปูน นครศรีธรรมราช

อำเภอนาบอน[แก้]

เขาเหมน อำเภอนาบอน จังหวัดนครศรีธรรมราช

อำเภอจุฬาภรณ์[แก้]

ศิลาจารึกหุบเขาช่องคอย อ.จุฬาภรณ์

อำเภอชะอวด[แก้]

อ่างเก็บน้ำห้วยน้ำใส ต.วังอ่าง อ.ชะอวด จ.นครศรีธรรมราช
น้ำตกหนานสวรรค์ ต.วังอ่าง อ.ชะอวด จ.นครศรีธรรมราช

อำเภอบางขัน[แก้]

อุทยานบ่อน้ำร้อนวังหิน อำเภอบางขัน จังหวัดนครศรีธรรมราช

สิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมือง[แก้]

อุทยานแห่งชาติทางบก[แก้]

อุทยานแห่งชาติทางทะเล[แก้]

เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า[แก้]

เทศกาลงานประเพณี[แก้]

ประเพณีแห่ผ้าขึ้นธาตุ

สินค้าพื้นเมืองและของที่ระลึก[แก้]


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น